Mount Taranaki

MOUNT TARANAKI
zaterdag 28 februari 2015
De wekker gaat al om 5.00 uur en na een kop koffie en boterham staat onze gids Donna al aan de deur.
Zij is vandaag onze privegids voor deze klim, samen met Michelle Ellis. We pikken nog een echtpaar op, Lindy en Lindsy, en gaan via Pembroke Road naar East Egmond. Het is nog donker als we om 6.00 uur starten en we hebben het eerste uur onze hoofdlampjes dan ook echt nodig. We genieten nog even van een prachtige zonsopkomst en na anderhalf uur komen we bij de Tahurangilodge op 1500 meter. Hierna begon het klimmen pas echt. Een heel stuk met allemaal trappen (wel 300), gevolgd door allemaal rotsblokken. We stopten geregeld om iets te eten en te drinken, het was nl heet en windstil.Na weer een superzwaar stuk van ruim een half uur door de scoria (grind, 2 stappen omhoog, een stap terug) kregen we weer een steiler stuk met rotsblokken.
Om 11.00 uur bereikten we de krater die helemaal bedekt was met sneeuw. Even gemakkelijk lopen en op adem komenvooe het laatste half uur naar de top. Om 11.45 uur staan we dan op de top op 2518 meter hoogte. Pas hier krijg je een uitzicht over de hele vulkaan. Je ziet nu canyonachtige kloven en erosiegeulen, rotswanden en rotsformaties van gestolde lava. Na ruim een half uur beginnen we weer aan de afdaling. In de krater wachten we op Donna en het echtpaar om nog een groepsfoto te maken.
Om 13.15 uur vervolgen we onze weg naar beneden dan echt. Het is het zwaarste op de rotsgedeeltes, met moet geregeld met handen, voeten en achterwerk. Gelukkig hebben we onze stokken. Afdalen in de scoria moet met een specifieke techniek. Alleen al die rotssteentjes in je schoenen!! We nemen echt geregeld een kleine pauze om even de knietjes te ontlasten. Ook kwam langzaam de bewolking opzetten vanuit het dal maar het was niet hinderlijk. Het laatste half uur liepen we weer tussen het struikgewas en kwamen we om 17.00 uur weer bij de auto. Michelle bracht ons terug naar nichtje Angela in Straford waar we konden genieten van onze welverdiende douche, en een lekker biertje. Al het stof vam Mt. Taranaki werd vlug weggespoeld. We kregen nog een heerlijke maaltijd voorgeschoteld en ook Donna kwam nog even kijken hoe het gegaan was. (Zij was namelijk bij het andere paar gebleven). Ook onze wandelkleren kregen een wasbeurt en het was dan ook vroeg bedtijd.

Wist je dat?
- deze wandeling niet is te vergelijken met een wandeling in de Alpen?
- het echt een unieke ervaring was?
- we super geluk hadden met het weer?
- we echt blij waren dat we het gehaald hebben? (moordwandeling)
- Angela vanuit haar woonkamer de berg perfect kan zien?
- de plaatselijke bewoners noemen Mt Taranaki nog steeds Mt Egmont.